قرص گلوکورکس بی باریج اسانس 30 عددی Barij Essence Glucorex - B 30 Tab

53,000 تومان

درمان کمکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع II

کاهش تری گلیسیرید و LDL، افزایش HDL

دسته‌بندی : مکمل دیابت / مکمل ها /

تاریخ انقضا: بین 6 ماه تا یکسال

میانگین امتیاز کاربران

موجود در انبار

تعداد

۴قسط ماهانه 13,250 تومانی با اسنپ‌پی!

برند :

کد محصول: 84721503

بارکد محصول: 6260084721503

تعداد بازدید: 2386

مشخصات محصول ویژگی محصول روش مصرف هشدار مصرف شرایط نگهداری توضیحات

- نوع محصول:قرص
- تعداد در بسته:30 عدد
- کد بهداشتی:0544805717522703
- جنسیت مصرف:عمومی
- گروه:دیابت
- نوع محفظه:قوطی پلاستیکی
- کشور سازنده:ایران
- شرکت سازنده:باریج اسانس
- وب سایت:www.barijessence.com

درمان کمکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع II

کاهش تری گلیسیرید و LDL، افزایش HDL

در صورتی که پزشک دستور دیگری نداده باشد؛ مقدار مصرف معمول این فراورده یک قرص 3 بار در روز است

وجود حساسیت به شنبلیله یا نخود ( به علت احتمال بروز واکنش متقاطع)

درجای خشک و خنک و دور از دسترس اطفال نگهداری شود.

دیابت شیرین(Diabetes mellitus)، به گروهی از اختلالات متابولیک گفته می شود که با افزایش قند خون به علت نقص در ترشح یا عملکرد انسولین مشخص میشود. شیوع دیابت نوع II در ایران حدود 9/8 درصد است که سالانه 1 درصد اضافه میشود و سن ابتلا در ایران 15 سال پائین‌تر از میانگین جهانی است. تمامی داروهای صناعی کاهش دهنده قند خون دارای عوارض جانبی هستند مانند افت قندخون و افزایش وزن ناشی از سولفونیل اوره ها، علائم گوارشی ( تهوع، دردشکم و اسهال)، اسیدوز لاکتیک و کمبود ویتامین B12 به علت متفورمین همچنین نفخ و نکروز کبد به علت داروهای مهار کننده آلفا گلوکوزیداز. گیاهان دارویی متعددی دارای اثر کاهش دهنده قند خون هستند و اثر بخشی آنها در کارآزمایی های بالینی به اثبات رسیده است. مسلماً در مدیریت کنترل قند خون بیماران دیابتی راهکارهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد و توجه به داروهای گیاهی در این بخش حائز اهمیت است چرا که میتواند به عنوان یک داروی کمکی موثر در کاهش قند خون مورد استفاده قرار گیرد و در کاهش عوارض دارویی و افزایش ظرفیت پذیرش بیمار موثر باشد. بذر شنبلیله در مدل های حیوانی و انسان اثر ضد دیابت و کاهش دهنده کلسترول دارد. این اثرات تا حد زیادی به ساپونین های شنبلیله و محتوای بالای فیبر در آن نسبت داده شده و احتمالا با آلکالوئید اصلی آن trigonelline ارتباطی ندارد. اثرات ضد افزایش قند خون به تاخیر در تخلیه معده به علت محتوای فیبر و به اجزاء ناشناخته‌ای که آنزیم های هضم کننده کربوهیدرات ها را مهار میکنند مرتبط است. در in vivo تجویز شنبلیله ممکن است مقدار انسولین در پلاسما را افزایش دهد. در in vitroعمده اسید آمینه آزاد آن) (4-hydroxyisoleucine ترشح انسولین از لوزالمعده را تحریک می کند. اثر کاهش دهنده کلسترول به افزایش تبدیل کلسترول کبدی به نمکهای صفراوی به علت از دست رفتن در مدفوع و ایجاد کمپلکس این مواد با فیبر شنبلیله و ساپونین ها نسبت داده شده است. درمان با شنبلیله بطور انتخابی LDL و VLDL را کاهش می‌دهد همچنین در موشهای دیابتی شده بوسیله آلوکسان و بیماران مبتلا به دیابت نوع II، متعاقب درمان با شنبلیله HDL افزایش می یابد. گزارشی مبنی بر بروز اثرات سمی ناشی از مصرف شنبلیله وجود ندارد. بنابراین مصرف منظم آن ممکن است در مدیریت درمان دیابت و پیشگیری از تصلب شرائین و بیماریهای عروق کرونر قلب مفید باشد. در سال 2005، فراورده تهیه شده از عصاره آبی دیالیز شده بذر شنبلیله (FSE) توسط Vijayakumar و همکاران بررسی شد. نتایج این بررسی نشان داد که در in vivo اثر هایپوگلایسمیک FSE حداقل در بخشی، توسط فعال شدن یک مسیر سیگنالی انسولین در آدیپوسیت ها و سلول‌های کبدی است. در بررسی اثرات طولانی مدت (اثر دوز های متعدد) فراورده FSE روی مقدار قند خون و وزن بدن و اثر کوتاه مدت (اثر تک دوز) آن روی انسولین سرم و آنزیم‌های کبدی در دیابت تجربی موش، مشخص شد که نحوه اثر FSEخارج لوزالمعده است و فراورده FSE تغییرات متابولیک همراه دیابت را با ویژگی‌های شبه‌انسولین تصحیح و برای کاربردهای بالینی دارای پتانسیل است. اثر هایپوگلایسمیک دانه شنبلیله در حیوانات آزمایشگاهی و انسان به خوبی به اثبات رسیده است. در بیماران مبتلا به دیابت؛ شنبلیله مقدار قند خون ناشتا و قند خون بعد از صرف غذا را کاهش میدهد. با این حال، معلوم نیست که بهبود تحمل گلوکز، به علت اثر شنبلیله روی جذب گلوکز است یا متابولیسم آن. لذا یک مطالعه متابولیک با طراحی متقاطع انجام شد و به مدت 15 روز رژیم غذایی با یا بدون 25 گرم شنبلیله به طور تصادفی به 10بیمار مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین داده شد. یک تست تحمل گلوکز (GTT) داخل وریدی در پایان هر دوره مطالعه نشان داد که شنبلیله موجود در رژیم غذایی بطور قابل‌توجهی سطح زیر منحنی گلوکز پلاسما(نیمه عمر) را کاهش و سرعت کلیرانس متابولیک را افزایش داده است. علاوه بر این، شنبلیله گیرنده های انسولین در گلبولهای قرمز را زیاد کرده است. این نتایج نشان می دهد که شنبلیله می تواند مصرف محیطی گلوکز را بهبود بخشد که این امر به بهبود تحمل گلوکز کمک می کند. بنابراین، ممکن است شنبلیله اثر هایپوگلایسمیک خود را با تاثیر روی گیرنده انسولین همچنین در سطح دستگاه گوارش اعمال کند. به منظور ارزیابی اثر بخشی و ایمنی مصرف ساپونین‌های تام شنبلیله(TFGs) در ترکیب با سولفونیل‌اوره ها در درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که به تنهایی با سولفونیل‌اوره ها به‌خوبی کنترل نمی شدند، 69 بیمار به طور تصادفی در گروه درمان(46 نفر) یا گروه شاهد(23 نفر) قرار گرفتند و به مدت 12 هفته به ترتیب TFGs یا دارونما را سه بار در روز، هر بار 6 قرص دریافت نمودند. در همین حال ، بیماران به مصرف داروهای اصلی کاهش دهنده قند خون