آویز دست طبی، آویز دست
آویز دست یکی از تجهیزات پزشکی بشمار میرود که به منظور تثبیت و محدود نمودن حرکت دست، ساعد یا مچ به کار میرود. هدف اصلی این وسیله، تسهیل روند درمان آسیبهای استخوانی، عضلانی یا جراحیهای انجامشده در ناحیه دست و بازو است. آویز دست با کاهش تحرک، از بروز آسیبهای بیشتر جلوگیری نموده و شرایط مناسبی برای بهبودی فراهم میکند.
این محصول در مدلها و جنسهای متنوع مانند پارچهای، فلزی و فنری تولید میشود و هر یک از آنها بسته به نیاز بیمار، عملکرد متفاوتی دارند.
انواع مختلفی از آویزهای دست طراحی شدهاند که با توجه به شدت آسیب و شرایط بیمار مورد استفاده قرار میگیرند:
این نوع آویز از پارچههای نرم، سبک و تنفسپذیر تولید میشود. به منظور حمایت ملایم و در مواردی مانند کشیدگی عضلات، آسیبهای خفیف یا استفاده طولانیمدت در دوران نقاهت مناسب است.
آویزهای فنری با استفاده از مکانیزم فنر داخلی، حرکت مچ و دست را کنترل میکنند. این مدل بیشتر برای افرادی با مشکلات مزمن یا نیاز به محدودیتهای خاص حرکتی مناسب خواهد بود.
مدلهای فلزی یا دارای اجزای سخت، در اغلب موارد در شرایطی مانند شکستگیهای شدید یا بیثباتی مفصل استفاده میشوند. این آویزها استحکام بالایی دارند و بهخوبی از حرکت غیرضروری دست جلوگیری مینمایند.
این نوع آویز با طراحی خاص، جهت تثبیت دست در دوران پس از عملهای جراحی استفاده میشود. اغلب پزشکان برای بهبود سریعتر، استفاده از این مدلها را توصیه میکنند.
آویز دست میتواند در موارد زیر کاربرد موثری داشته باشد:
استفاده اصولی از آویز دست، مزایای مهمی را به همراه دارد:
در زمان انتخاب آویز دست، رعایت موارد زیر میتواند تأثیر زیادی در کارایی و راحتی آن داشته باشد:
پارچههای نرم، ضد حساسیت و قابل تنفس برای استفاده روزمره گزینههای بهتری هستند.
آسیبهای خفیف به آویزهای سبک نیاز دارند؛ درحالیکه آسیبهای شدید یا پس از عمل جراحی به مدلهای محکمتر نیاز دارند.
آویز باید به اندازه دست و بازوی شما باشد. بزرگ یا کوچک بودن آن میتواند باعث عدم تثبیت صحیح و کاهش کارایی شود.
وجود بندها یا تسمههای قابل تنظیم موجب میشود بتوانید میزان فشار و موقعیت دست را بر اساس شرایط خود تنظیم نمایید.
جهت بهرهگیری درست و کامل از مزایای آویز دست، رعایت نکات زیر ضروری است: