مهمترین عوارضی که کاشت مژه ممکن است برای چشم داشته باشد؛ تقریباً همه افراد دوست دارند مژههای ضخیم و پرپشت داشته باشند، اما برخی به دلیل ژنتیک یا عوامل محیطی ممکن است مژههای کمپشت داشته باشند. برای رفع این مشکل، برخی به روشهایی مانند کاشت مژه روی میآورند. امروزه، کاشت مژه یکی از راههای مورد علاقه برخی افراد است تا مژههای پرپشت و بلندتری داشته باشند. این روند در کلینیکها و مراکز زیبایی توسط پزشکان با دقت و حرفهایتر انجام میشود.
کاشت مژه روشی مشابه کاشت موی سر
برای کاشت مژه، فولیکولهای زنده مو از ناحیههای دیگری از بدن گرفته و در جایی که مژهها ریزش کردهاند یا کمپشت شدهاند، کاشته میشوند. این روش، شبیه به کاشت موی سر است.
فرایند کاشت مژه شامل چند مرحله است. در ابتدا، مادهی بیحسکننده به سر تزریق میشود و سپس تعدادی فولیکول مو - حدود 100 فولیکول - از پشت سر گرفته و آماده میشوند. این فولیکولهای مو ابتدا در زیر میکروسکوپ آمادهسازی میشوند و تکنسینها اطمینان حاصل میکنند که هر فولیکول به طور کامل سالم است و برای کاشت آماده است.
پلک، پیش از کاشت فولیکولهای مو در آن، با تزریق کمی ماده بیحسکننده بیحس میشود. سپس، فولیکولهای آمادهشده در محلهایی که مژهها ریزش داشتهاند، کاشته میشوند. این کار از روش میکروسرجری استفاده میکند تا هر فولیکول به دقت در محل مورد نظر قرار بگیرد. پس از اتمام فرآیند، دورهی بهبودی شروع میشود و مژههای کاشته شده در پلک به طور طبیعی رشد میکنند.
برای کاشت مژه به چه کسی مراجعه نماییم؟
استفاده از مژههای مصنوعی معمولاً برای افرادی که به دلیل سوختگی یا بیماری مژههای خود را از دست دادهاند و امکان کاشت مژه برای آنها وجود ندارد، مفید است. برای تشخیص اینکه آیا فرد موجودیت مناسبی برای کاشت مژه دارد یا خیر، نیاز به مشاوره پزشکی است و این امر به عهده آرایشگران نیست.
اکستنشن مژه یا استفاده از مژه مصنوعی؟
برخی افراد ترجیح میدهند برای یک مراسم خاص از مژههای مصنوعی یکبار مصرف استفاده کنند، که در اکثر فروشگاههای لوازم آرایشی موجود است. استفاده از این نوع مژه به دلیل یکدستی و چسبیدن آسان آنها، بسیار ساده است. کافی است چسب را به مژه مصنوعی زده و با استفاده از یک موچین، آن را به آرامی بر روی پلک چسبانید. از آنجایی که عوارض استفاده از مژه مصنوعی کمتر از اکستنشن مژه است، این روش معمولاً بهتر از اکستنشن مژه در نظر گرفته میشود.
همچنین پیشنهاد میشود مقاله معرفی بهترین داروهای تقویت مژه و ابرو را نیز مطالعه نمایید.
آشنایی با عوارض مژههای مصنوعی
مژههای مصنوعی نیز، همانند اکستنشن مژه، از طریق چسب روی مژههای طبیعی قرار میگیرند و ممکن است با عوارضی همراه باشند که شامل موارد زیر میشود:
- تب
- گل مژه
- تاری دید
- خشکی چشم
- حساسیت به نور
- درد و قرمزی چشمها
- واکنشهای آلرژیک به چسب
- آسیبرسیدن به مژههای طبیعی
این عوارض ممکن است ناشی از استریل نبودن مژهها یا استفاده از مژههای دیگران باشد.
نکات مهم مراقبتی از کاشت مژه
برای جلوگیری از بروز عوارض بیشتر در اکستنشن یا کاشت مژه، به موارد زیر توجه کنید:
- اگر بیماری پوستی دارید، بهتر است از این روش استفاده نکنید.
- اگر به لاتکس حساسیت دارید، این موضوع را به متخصص خود اطلاع دهید.
- در طول مراحل کاشت، حتماً چشمان خود را ببندید تا جلوی ورود چسب مژه به چشمها را بگیرید و آن را تحریک نکنید.
- سعی کنید مژههایی با اندازه مناسب انتخاب کنید تا نگهداری آنها آسانتر باشد.
- از متخصص درباره نوع چسب استفادهشده سوال کنید و اطمینان حاصل کنید که کاشت مژه در محیط استریل و تمیز انجام شده است.
- مطمئن شوید از چسب مخصوص مژه استفاده میشود و نه از چسب ناخن که برای چشم خطرناک است.
- در صورت بروز علائمی مانند خارش یا سوزش، به متخصص پوست یا چشمپزشک مراجعه کنید و خود درمانی نکنید.
- حتماً یک متخصص حرفهای و با تجربه را برای انجام این کار پیدا کنید، بدون توجه به اینکه آیا قصد دارید کاشت مژه دائمی یا موقت داشته باشید.
چه کسانی نباید کاشت مژه انجام دهند؟
اگر علائمی از جمله درماتیت پلک، بلفاریت، آلوپسی آره آتا یا تریکوتیلومانیا دارید، از انجام کاشت مژه در حین انجام مراحل پزشکی چشم، مانند جراحی لیزیک یا شیمی درمانی و پرتو درمانی، خودداری کنید.
مدت زمان مناسب برای نگهداشتن اکستنشن مژه چقدر است؟
برای علاقمندان به کاشت مژه، توصیه میشود که این فرآیند بیش از دو ماه طول نکشد و پس از آن، اکستنشن را بردارند و به چشم و مژهها استراحت دهند. تکرار اکستنشن بدون فاصله زمانی، میتواند باعث آسیب به مژههای طبیعی شود و منجر به ریزش شدید آنها گردد که ممکن است برگشتناپذیر باشد.
همچنین، دانشمندان اخیراً سوزنی را ابداع کردهاند که برای تزریق دارو در بافتهای حساس مانند لبهٔ پلک و ریشهٔ مژه، قابل استفاده است. این ابزار میتواند به عنوان عاملی برای کاهش التهاب چشمی بانوان که از عوارض اکستنشن رنج میبرند، عمل کند. لازم به ذکر است که فرض کردن عامل اصلی قرمزی چشم پس از اکستنشن یا کاشت مژه مصنوعی، این موارد نیست و اشتباه است.
سخن پایانی
اکستنشن مژه، نوعی از الیاف نیمه دائمی مصنوعی یا ابریشمی است که به مژههای طبیعی متصل میشود تا ظاهر مژهها را بلندتر، پرتر و تیرهتر کند. این الیاف به صورت تک یا دستههای کوچک تولید میشوند و سپس از انتها به چسب آغشته شده و روی مژههای طبیعی چسبانده میشوند. اما کاشت مژه یک روش دائمی بوده که امروزه بسیاری از افراد به آن روی آوردهاند.
(0) دیدگاه