صفر تا صد فیبروم رحم و روش تشخیص آن

فیبروم رحم یک بیماری‌های متدوال در زنان است که به نام لیومیوما هم شناخته می‌شود و به طور معمول در سنین 25 تا 40 سالگی رخ می‌دهد. این بیماری، یک بیماری خوش‌خیم به حساب می‌آید و اغلب به عنوان یک توده خوش‌خیم در رحم تشخیص داده می‌شود و با بیماری‌های سرطانی متفاوت است.

منظور از فیبروم رحم چیست؟

فیبروم رحم یا یوتراین فایبروید، توده‌هایی هستند که از بافت عضلانی رحم به وجود می‌آیند و در بعضی موارد می‌توانند در قسمت‌های دیگری از جمله دهانه رحم، لوله‌های فالوپ یا بافت نزدیک به رحم رشد کنند. به طور معمول این تومورها خوش‌خیم و غیرسرطانی هستند و می‌توانند علائم مختلفی از جمله درد، خونریزی شدید و نامنظم از واژن را ایجاد کنند. گاهی اوقات فردی هیچ علائمی ندارد و از وجود بیماری خود آگاه نیست.

درمان فیبروم رحم بسته به علائمی که دارید متفاوت است. اندازه فیبروم‌ها نیز متفاوت است؛ برخی از آن‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند و برخی دیگر به اندازه بزرگی قابل توجه هستند.

آشنایی با انواع فیبروم رحم

فیبروم رحم در انواع مختلفی بسته به محل قرارگیری و نحوه چسبندگی خود تقسیم می‌شود:

•  زیر مخاطی: این نوع فیبروم در زیر پوشش داخلی رحم رشد می‌کند.
•  داخل دیواره: این نوع فیبروم در دیواره عضلانی رحم قرار می‌گیرد و به عنوان رایج‌ترین نوع این بیماری شناخته می‌شود.
•  ساب سروزال: این نوع فیبروم در زیر پوشش سطح خارجی رحم قرار می‌گیرد و می‌تواند به اندازه بسیار بزرگی رشد کند و حتی در لگن نیز دیده شود.
• ساقه‌دار: این نوع فیبروم به طور معمول کمتر شایع است و با ساقه‌ای به رحم متصل می‌شود و شکلی شبیه به قارچ دارد، به همین دلیل به عنوان فیبروم ساقه‌دار شناخته می‌شود.

چه کسانی بیشتر به فیبروم رحم مبتلا می‌شوند؟

با توجه به تحقیقات صورت گرفته، حدود 80 درصد زنان تا سن 50 سالگی مبتلا به فیبروم رحم می‌شوند. اما برخی شرایط می‌توانند احتمال رشد فیبروم رحم را افزایش دهند. آمارها نشان می‌دهد که احتمال ابتلا به این بیماری در گروه‌های زیر بیشتر است:

1.  زنانی دارای اضافه وزن دار
2.  زنان با سن بالاتر از 30 سال
3.  زنان باردار یا افرادی با تجربه بارداری 
4.  افرادی با داشتن سابقه فیبروم رحم در خانواده 

علل ابتلا به فیبروم رحم

اما در مورد علل ابتلا به فیبروم رحم نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. اطلاعات بیشتری در مورد این عوامل می‌تواند به شناخت بهتری از بیماری کمک کند:

1. ژنتیکی: وجود سابقه خانوادگی فیبروم رحم می‌تواند احتمال ابتلا را افزایش دهد.
2. هورمون‌ها: تغییرات در سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون می‌تواند رشد فیبروم را تحریک کند.
3. عوامل تغذیه‌ای: مصرف مواد غذایی با غلظت بالای چربی و مصرف کم میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند احتمال ابتلا را افزایش دهد.
4. چاقی: اضافه وزن و چاقی می‌تواند به عنوان عوامل خطر ابتلا به فیبروم رحم محسوب شود.

توصیه می‌شود که در صورت بروز علائم مشکوک یا افزایش نگرانی، به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله همه چیز درباره کورتاژ و عوارض آن را نیز مطالعه نمایید.

نحوه تشخیص فیبروم رحم

در صورت مشاهده علائم فیبروم رحم، به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود. جهت تشخیص فیبروم رحم، پزشک ممکن است به شما صورتی از سونوگرافی ترانس‌واژینال یا سونوگرافی معمولی توصیه کند. این روش‌ها با استفاده از تصاویر گرفته شده، اندازه، شکل و نوع فیبروم رحم را تشخیص می‌دهند و به پزشک کمک می‌کنند تا برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین کند. همچنین ام‌آر‌آی لگن نیز می‌تواند به کمک تصویربرداری عمیق و ثبت تصاویری از رحم، تخمدان‌ها و سایر اندام‌های درگیر، تشخیص کاملی در مورد فیبروم رحم ارائه دهد.

بررسی عوارض فیبروم رحم

در اکثر موارد، فیبروم رحم عوارض مهمی ایجاد نمی‌کند، اما می‌توان به عوارض شایع زیر اشاره کرد:

•  کم خونی
•  تورم شکم یا لگن
• درد غیرقابل تحمل
• خونریزی بیش از حد
• ناباروری (به صورت نادر)

 روش‌های درمانی فیبروم رحم 

فیبروم رحم بیماری‌ای است که عموما نیاز به درمان ندارد مگر آنکه علائم و عوارض آن به‌طور آزاردهنده‌ای افزایش یابد. نوع درمان متغیر است و به علائم، محل و اندازه فیبروم بستگی دارد. گزینه‌های درمانی موثر عبارتند از:

•  جراحی برای برداشتن فیبروم
• استفاده از داروهای هورمونی برای کمک به کوچک شدن فیبروم
• استفاده از امواج اولتراسوند با شدت بالا برای از بین بردن توده
•  استفاده از دستگاه‌هایی که درون رحم قرار می‌گیرند و باعث کاهش خونریزی می‌شوند
• انجام آمبولیزاسیون شریان رحمی برای کوچک کردن فیبروم با مسدود کردن جریان خون به آن
• انجام جراحی هیسترکتومی برای برداشتن بخشی از رحم یا کل آن، معمولا برای افرادی که بچه دار شده‌اند یا تمایل به بچه‌دار شدن ندارند

سخن پایانی

فیبروم رحم، یک توده بی خطر است که در اکثر موارد خوش‌خیم به‌شمار می‌رود. این بیماری به‌دلیل رشد و افزایش سلول‌های عضلانی دیواره رحم به‌وجود می‌آید و می‌تواند شکل و اندازه رحم و یا دهانه آن را تغییر دهد. پزشکان درصورتی که تعداد، اندازه و موقعیت این توده‌های خوش‌خیم مناسب باشد، روش‌های دارویی خاص یا جراحی را به‌عنوان درمان تجویز می‌کنند.