تفاوت قرص دیابزید و متفورمین
تفاوت قرص دیابزید و متفورمین چیست؟ چطور یک بیمار دیابتی بداند کدام دارو عملکرد بهتری دارد؟ تفاوت قرص دیابزید و متفورمین فقط در نام نیست؛ در مکانیسم، عوارض و اثرگذاری نیز متفاوتاند. آیا ممکن است دو قرص که هردو برای کنترل قند طراحی شدهاند، نتیجههای گوناگون بدهند؟ در بسیاری از پروندههای بالینی، بیماران از اینکه چرا پزشک متفورمین را انتخاب میکند و نه دیابزید یا برعکس، به فکر فرو میروند. در این مقاله از مجله آقای دارو، تفاوت قرص دیابزید و متفورمین را از نظر، اثربخشی، عوارض و شرایط کاربرد بررسی خواهیم کرد.
تفاوت قرص دیابزید و متفورمین در چیست؟

مدیریت قند خون در دیابت نوع 2، اغلب مسیری پر از انتخابهای دشوار دارویی است. بسیاری از بیماران و متخصصان به دنبال یک جواب قطعی هستند: تفاوت قرص دیابزید و متفورمین چیست و کدامیک بهتر است؟
باید گفت که این دو دارو، هرچند هدف مشترکی دارند، اما مسیرهای عملکردی کاملا متمایزی را در بدن طی میکنند. درک درست فرق قرص دیابزید و متفورمین، کمک میکند تا بتوان از عوارض احتمالی دوری نمود.
مکانیسم عملکر دو دارو
اساسیترین تفاوت در نحوه ورود آنها به فرآیند کنترل قند خون نهفته است. یکی با تحریک مستقیم، دیگری با اصلاح زیرساختی عمل میکند.
دیابزید (گلیکلازید)
دیابزید، عضو خانواده سولفونیل اورهها (Sulfonylureas) است. این گروه دارویی به صورت مستقیم بر سلولهای تولیدکننده انسولین در لوزالمعده اثر میگذارد.
- عملکرد سریع و قوی
- تحریک سلولهای بتا
- افزایش ترشح انسولین
- کاهش مستقیم قند خون
این دارو لوزالمعده را وادار میکند که انسولین بیشتری ترشح کند، حتی اگر نیازی به آن نباشد. این رویکرد، کاهش سریع قند خون را تضمین میکند، اما ریسک خاص خود را دارد.
متفورمین
متفورمین، متعلق به دسته بی گوانیدها (Biguanides) است و رویکردی ریشهایتر را دنبال میکند. این دارو تمرکز خود را بر دلیل اصلی دیابت نوع 2 میگذارد:
- کاهش جذب قند از روده
- عدم تحریک مستقیم لوزالمعده
- کاهش تولید گلوکز در کبد (گلوکونئوژنز)
- بهبود حساسیت گیرندههای انسولین در بافتها
- مقاومت به انسولین و تولید بیش از حد گلوکز توسط کبد
متفورمین به عنوان خط مقدم درمان دیابت شناخته میشود؛ چرا که ریشه مشکل را هدف قرار میدهد و نه صرفاً علائم را.
عوارض قرص متفورمین و دیابزید

بررسی دقیق عوارض، تعیینکننده اصلی درک فرق این دو دارو در طولانی مدت است.
خطر هیپوگلیسمی (افت قند خون)
مهمترین نگرانی در مورد دیابزید، پتانسیل بالای آن برای ایجاد افت قند خون است. چون این دارو به طور مستقیم انسولین ترشح میکند، در صورتی که بیمار به اندازه کافی غذا نخورد یا فعالیت بدنی شدید داشته باشد، قند خون میتواند به شدت کاهش یابد.
- دیابزید: ریسک بالا
- متفورمین: ریسک پایین (هنگام استفاده به تنهایی)
تاثیر بر وزن و عوارض گوارشی
یکی دیگر از تفاوت قرص دیابزید و متفورمین، اثر آنها بر متابولیسم و وزن بدن است. برای خرید کپسول ففول مکس کلیک کنید.
ویژگی | دیابزید (گلیکلازید) | متفورمین |
---|---|---|
تغییرات وزن | افزایش احتمالی وزن | کاهش یا ثبات وزن (اثرات مطلوب) |
عوارض گوارشی | معمولاً خفیف | شایع (تهوع، اسهال) در شروع درمان |
ریسک اسیدوز لاکتیک | ندارد | بسیار نادر، در نارسایی کلیوی شدید |
عوارض گوارشی متفورمین اغلب با تنظیم دوز (تیتراسیون آهسته) یا استفاده از فرمهای طولانیرهش قابل مدیریت است.
دوز مناسب متفورمین و دیابزید
نحوه مصرف و تنظیم دوز هر یک از این داروها متفاوت است و بر اثربخشی آنها تأثیر مستقیم دارد.
تنظیم دوز متفورمین
شروع درمان با متفورمین، یک فرآیند گام به گام بوده تا بدن بیمار فرصت سازگاری لازم را پیدا کند.
- شروع با دوز کم (اغلب 500 میلیگرم)
- افزایش هفتگی دوز
- هدفگذاری دوز موثر و قابل تحمل
- مصرف همراه با غذا برای کاهش ناراحتی گوارشی
تنظیم دوز دیابزید
دیابزید (گلیکلازید) اغلب بر اساس سطوح قند خون ناشتا و پس از وعدههای غذایی تنظیم میشود.
- شروع با حداقل دوز
- تنظیم دوز بر اساس پاسخ بالینی
- مصرف قبل از وعده غذا (برای تطابق با زمان ترشح انسولین)
- مهم است که دوز به دقت کنترل شود تا از افت قند خون جلوگیری شود.
همچنین پیشنهاد میشود مقاله سیر قویترین پایین اورنده قند خون را نیز مطالعه نمایید.
انتخاب دارو بر اساس شرایط بیمار

انتخاب بین دیابزید و متفورمین یا ترکیب آنها، نیازمند ارزیابی دقیق سلامتی کلی بیمار است.
اولویتهای انتخاب خط اول درمان
تقریبا همواره، متفورمین به عنوان داروی خط اول درمان دیابت نوع 2 معرفی میشود.
- اثربخشی ثابت شده بلندمدت
- پتانسیل کاهش وزن یا ثبات آن
- امنیت بالا در بیماران با عملکرد کلیوی طبیعی
- شواهد مثبت در کاهش عوارض قلبی (مطالعه UKPDS)
دیابزید اغلب زمانی اضافه میشود که متفورمین به تنهایی نتواند قند خون را به هدف درمانی برساند.
نارسایی کلیوی و قلبی
عملکرد کلیه یک عامل تعیینکننده در انتخاب این دو دارو است.
شاخص | متفورمین | دیابزید (گلیکلازید) |
---|---|---|
دسته دارویی | بی گوانید (Biguanide) | سولفونیل اوره (Sulfonylurea) |
مکانیسم اثر اصلی | کاهش ساخت گلوکز توسط کبد و افزایش حساسیت به انسولین | تحریک ترشح انسولین مستقیم از لوزالمعده |
تأثیر بر وزن | کاهش یا ثبات (اغلب مطلوب) | افزایش احتمالی وزن |
احتمال افت قند خون | پایینتر (هنگام استفاده تکدارویی) | بالاتر |
عوارض گوارشی | بیشتر (شایع: تهوع، اسهال) به خصوص در شروع درمان | کمتر |
استفاده تکدارویی (خط اول) | مناسب خط اول درمان (سنگ بنای درمان) | معمولاً به عنوان خط دوم یا کمکی |
ترکیب با سایر داروها | قابل ترکیب راحتتر و سازگاری بالا | نیاز به کنترل دقیق برای جلوگیری از افت قند |
کاربرد در نارسایی کلیوی | منع در موارد شدید (خطر اسیدوز لاکتیک) | احتیاط بیشتر و تنظیم دوز |
سوالات متداول
آیا متفورمین میتواند باعث آسیب کلیوی شود؟
خیر، متفورمین در کلیه سالم آسیبزا نیست، اما در صورت نارسایی کلیوی شدید، میتواند در بدن تجمع یافته و ریسک اسیدوز لاکتیک را بالا ببرد.
آیا دیابزید بهتر است یا متفورمین برای کاهش وزن؟
متفورمین به دلیل تأثیرات متابولیکی خود، گزینه بهتری برای بیماران دارای اضافه وزن است و به طور معمول موجب کاهش وزن میشود. دیابزید ممکن است افزایش وزن ایجاد کند.
مدت زمان لازم برای مشاهده اثر کامل متفورمین چقدر است؟
اثر کامل متفورمین اغلب پس از 4 تا 6 هفته مصرف و رسیدن به دوز نگهدارنده مشخص میشود.
آیا دیابزید فقط قند خون ناشتا را کاهش میدهد؟
خیر، دیابزید با افزایش ترشح انسولین، هم قند خون ناشتا و هم قند خون پس از غذا را کنترل میکند.
سخن پایانی
در پایان باید گفت که اهمیت درک تفاوت قرص دیابزید و متفورمین فراتر از یک بحث صرفا دارویی است. داشتن اطلاعات لازم درباره این تمایزات، به بیمار قدرت میدهد تا در فرآیند درمانی خود فعالانه مشارکت کند. متفورمین و دیابزید، هر دو محصولاتی موثر در مبارزه با دیابت نوع 2 هستند.
بهترین نتیجه زمانی حاصل میشود که دارو با شرایط فیزیکی، سبک زندگی و پروفایل سلامتی بیمار همخوانی کامل داشته باشد. هیچ دارویی بر دیگری برتری مطلق ندارد. آنها صرفا در شرایط مختلف، کارایی بیشتری از خود نشان میدهند. برای خرید قرص بایو منوفیت نیچرز اونلی کلیک کنید.
(0) دیدگاه