آب آوردن ریه؛ چه نشانههایی دارد و چرا باید نگران باشیم؟
ریهها همچون دیگر اعضا از بافتها و عضلات مختلفی تشکیل شدهاند و هزاران مویرگ و رگ خونی در آنها جریان دارد. در میان ریهها و قفسه سینه فضایی به نام فضای جنب وجود دارد که درون آن همواره مقداری مایع ترشح شده وجود دارد و این مایع در اغلب موارد توسط خون جذب میشود. اما زمانی که مقدار این مایع افزایش یابد، به این حالت اصطلاحاً "آب آوردن ریه" میگویند و در این وضعیت فرد به "ادم ریوی" مبتلا شده است. در واقع، آب آوردن ریه میتواند بسیار خطرناک باشد و تحقیقات صورت گرفته نشان دادهاند که احتمال مرگ در افراد مسن که دچار این مشکل میشوند، به طور قابل توجهی افزایش مییابد.
منظور از آب آوردن ریه چیست؟
ادم ریه یا آب آوردن ریه به معنای تجمع غیرعادی مایع در بافتهای ریه میباشد. این تجمع مایع مانع از عملکرد درست تهویه و تبادل اکسیژن در ریهها میشود. ادم ریه میتواند به دو صورت حاد و مزمن ظاهر شود. در نوع حاد، علائم میتوانند شدیدتر و خطرناکتر باشند، در حالی که نوع مزمن با علائم خفیفتری همراه است؛ چرا که بدن زمان کافی جهت سازگاری با تغییرات مزمن را دارد و به تدریج به این تغییرات عادت میکند.
علت آب آوردن ریه چیست؟
آب آوردن ریه، که به آن ادم ریه نیز گفته میشود، ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود. مهمترین علتها عبارتند از:
- عفونتهای ریوی: بیماریهایی همچون ذاتالریه میتوانند منجر به التهاب و تجمع مایع در ریهها شوند.
- مسمومیت: برخی از سموم و داروها نیز میتوانند موجب تجمع مایع در ریهها شوند.
- آسیب به ریه: همچنین، صدمات ناشی از جراحت یا سوختگیهای شیمیایی میتواند به تجمع مایع در ریهها ختم شود.
- مشکلات کلیوی: نارسایی کلیوی یکی دیگر از مشکلاتی است که ممکن است منجر به تجمع مایع در بدن، از جمله ریهها، شود.
- سندرم تنفسی حاد (ARDS): این حالت میتواند به دلیل آسیبهای شدید، عفونتها، یا سایر شرایط پزشکی ایجاد شود و موجب تجمع مایع در ریهها شود.
- نارسایی قلبی: وقتی قلب قادر به پمپاژ خون به درستی نباشد، خون در ریهها جمع میشود و سبب تجمع مایع در بافتهای ریه میشود.
به طور معمول، درمان این وضعیت شامل شناسایی و درمان علت اصلی، استفاده از داروهای مدر و ممکن است نیاز به درمانهای حمایتی و تنفسی باشد.
چگونگی تشخیص بیماری آب آوردن ریه
جهت بررسی وضعیت قلب، فرد نخست تحت معاینه فیزیکی قرار خواهد گرفت. پزشک متخصص با استفاده از گوشی پزشکی به شنیدن صدای قلب پرداخته و به بررسی ریتمهای غیرطبیعی میپردازد. علاوه بر این، ممکن است آزمایش خون جهت اندازهگیری سطح اکسیژن خون و ارزیابی دیگر پارامترها تجویز شود. در اغلب موارد، این آزمایشها شامل بررسی سطح الکترولیتها، عملکرد کلیه و کبد و همچنین شمارش خون به منظور شناسایی علائم نارسایی قلبی هستند.
جهت ارزیابی وضعیت قلب، پزشک ممکن است تشخیص پزشک تجویز یک عکس رادیوگرافی قفسه سینه یا سونوگرافی ریه باشد تا وجود مایع در اطراف یا داخل ریهها و اندازه قلب به دقت بررسی شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است درخواست سیتیاسکن ریه نیز نماید.
همچنین پیشنهاد میشود مقاله بهترین راههای درمان و تشخیص درد پشت قفسه سینه را نیز مطالعه نمایید.
روشهای درمان خانگی آب آوردن ریه
جهت پیشگیری و درمان آب آوردن ریه، میتوانید از درمانهای خانگی متنوعی استفاده نمایید که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود:
- مخلوط شیر و زردچوبه
زردچوبه، به دلیل دارا بودن خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی، میتواند در بهبود وضعیت ریه بسیار مفید باشد. این ادویه به کاهش التهاب و درد کمک نموده و همچنین میتواند در کاهش عفونتهای ریه مؤثر واقع شود. برای مصرف، میتوانید زردچوبه را به شیر اضافه کرده و این نوشیدنی را به صورت روزانه مصرف نمایید.
- مصرف زنجبیل
زنجبیل، به عنوان یک ریشه درمانی، دارای خواص ضدالتهابی بوده که میتواند در کاهش علائم پلوریت مؤثر باشد. این ماده به علت تأثیر مشابه با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، میتواند به کاهش التهاب و درد کمک چشمگیری کند و در بهبود مشکلات تنفسی مفید خواهد بود.
- درمان با عسل
همانطور که حتما میدانید، عسل به دلیل ویژگیهای ضدالتهابی و ضد میکروبی میتواند به کاهش علائم آب آوردن ریه کمک کند. مصرف این ماده فوقالعاده به صورت روزانه یک قاشق چایخوری عسل یا اضافه کردن آن به دمنوشهای گیاهی میتواند به تقویت سیستم ایمنی بدن و مبارزه با عوامل بیماریزا کمک کند.
- مصرف سیر
افزودن سیر به رژیم غذایی میتواند در پیشگیری از مشکلات ریوی بسیار مفید وموثر باشد. سیر حاوی ترکیبات گوگردی است که خواص ضدالتهابی دارند و به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک میکنند. به علاوه، مصرف سیر میتواند در بهبود برخی عفونتهای قفسه سینه مؤثر باشد.
با توجه به روشهای خانگی ذکر شده برای درمان آب ریه، میتوانید در کنار درمانهای پزشکی، به بهبود وضعیت ریه خود کمک کنید.
بررسی عوارض آب آوردن ریه
آب آوردن ریه نشانه سرطان است؟ آب آوردن ریه خطرناک است؟ آب آوردن ریه بهخودیخود نشانهای از سرطان نیست، اما توجه به عوارض آن بسیار حائز اهمیت است. عوارض این وضعیت بستگی به علت اصلی آن دارد. در صورتی که آب آوردن ریه به مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است فشار در شریانهای ریوی افزایش یابد. این موضوع میتواند منجر به تضعیف عملکرد قلب و افزایش فشار در قلب و ریهها شود. عوارض متداول این وضعیت شامل موارد زیر است:
- مشکلات کبدی
- مشکلات تنفسی
- تورم در پاها و شکم
- تجمع مایع در غشای احاطهکننده ریه
توجه به این عوارض و پیگیری درمانهای مناسب، جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و کاهش عوارض آن بسیار مهم است.
آیا آب آوردن ریه منجر به مرگ میشود؟
آب آوردن ریه میتواند در برخی موارد تهدیدکنندهای برای زندگی فرد بیمار محسوب شود. هنگامی که مایع وارد ریهها میشود، ممکن است منجر به کاهش تعداد سلولهای قرمز خون و کاهش سطح اکسیژن در خون شود که میتواند مشکلات جدی در تنفس ایجاد کند. به علاوه، اگر آب آوردن ریه به دلیل بالا رفتن فشار در رگهای ریه باشد، ممکن است به نارسایی قلبی و خطرات جدی منجر شود.
اگر علائمی مانند سرفه، تب، تنگی نفس، درد قفسه سینه یا خلط سفیدرنگ را تجربه میکنید، مهم است که به پزشک مراجعه نمایید تا علت این علائم بررسی شود. در صورت تایید آب آوردن ریه، پزشک درمان مناسبی را تجویز خواهد کرد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان باشد تا مایعات اضافی از ریهها تخلیه و درمانهای لازم انجام شود.
راهکارهای پیشگیری از آب آوردن ریه در افراد سالمند
جهت پیشگیری از آب آوردن ریه در سالمندان راهکار قطعی وجود ندارد، اما رعایت نکات زیر میتواند به کاهش خطر کمک کند:
- پرهیز از سیگار کشیدن
- دریافت واکسن آنفلونزا
- دریافت واکسن پنومونی
- مراجعه منظم به پزشک
- کنترل روزانه وزن سالمند
- مصرف غذاهای سالم و متعادل
سخن پایانی
شناخت دقیق و به موقع علائم آب آوردن ریه برای همه افراد بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که همانطور که میدانید، ریهها یکی از حیاتیترین اندامهای بدن بشمار میروند و اختلالات آنها میتواند تهدیدی جدی برای زندگی ایجاد کند. ریهها از شبکهای پیچیده از رگها و مویرگها تشکیل شدهاند که وظیفه آنها تأمین اکسیژن برای خون و توزیع آن به تمامی نقاط بدن است.
(0) دیدگاه