همه چیز درباره موارد مصرف و عوارض داروی قرص فلکاینید؛ فلکائینید که به دسته آنتی آریتمیهای IC تعلق دارد، جهت درمان آریتمیهای شدید بطنی علامتدار مانند تاکی کاردی بطنی غیر پایدار، تاکی کاردی بطنی پایدار و PVC که به درمانهای دیگر پاسخ ندادهاند، مورد استفاده قرار میگیرد. علاوه بر آن، این دارو برای درمان آریتمیهای شدید فوق بطنی علامتدار کاربرد دارد. فلکائینید به صورت خوراکی یا تزریق وریدی به شکل استات تجویز میشود. درمان باید در بیمارستان شروع گردد و غلظت پلاسمایی توصیه شده برای اثربخشی درمان بین 200 تا 1000 نانوگرم در میلیلیتر است.
آشنایی با قرص فلکاینید
همانطور که اشاره شد، قرص فلکاینید جهت درمان برخی از انواع خاص ضربان قلب نامنظم مانند تاکیکاردی بطنی و تاکیکاردی فوق بطنی پاروکسیسمال استفاده میشود. این دارو به بازگرداندن ریتم طبیعی قلب و تثبیت ضربان قلب کمک میکند. علاوه بر این، قرص فلکاینید از عود مجدد برخی از انواع ضربان قلب نامنظم، مانند فیبریلاسیون دهلیزی، نیز پیشگیری میکند.
داروی فلکاینید برای درمان کدام بیماری مصرف میشود؟
فلکاینید برای درمان انواع خاصی از ضربان قلب نامنظم و شدید که ممکن است خطرناک باشند مانند تاکیکاردی بطنی پایدار و تاکیکاردی فوقبطنی حملهای به کار میرود. این دارو جهت بازگرداندن ریتم طبیعی قلب و حفظ ضربان منظم قلب استفاده میشود.
علاوه بر آن، در پیشگیری از بازگشت برخی از ضربانهای نامنظم قلب، مانند فیبریلاسیون دهلیزی، موثر است. فلکاینید به عنوان یک داروی ضد آریتمی عمل میکند و با مسدود کردن سیگنالهای الکتریکی خاصی در قلب که میتوانند منجر به ضربان نامنظم شوند، اثر خود را اعمال میکند. درمان ضربان نامنظم قلب میتواند خطر تشکیل لخته خون را کاهش داده و به این ترتیب خطر حمله قلبی یا سکته را کم کند.
چگونگی مصرف داروی فلکاینید
نکاتی که در رابطه با مصرف این دارو باید بدانید:
- دوره درمان با فلکاینید باید کامل شود.
- در صورت بروز مشکلات بینایی، به پزشک مراجعه کنید.
- شروع درمان با فلکاینید باید در بیمارستان انجام شود.
- جهت جلوگیری از مشکلات گوارشی، میتوان دارو را همراه با غذا مصرف کرد.
- دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید و از تغییر خودسرانه دوز آن پرهیز کنید.
- به دلیل خطر عوارض جانبی در نوزادان، توصیه نمیشود که در زمان درمان با این دارو به نوزاد شیر داده شود.
- فلکاینید باید با احتیاط زیادی در بیمارانی که سابقه نارسایی احتقانی قلب یا مشکلات عملکردی میوکارد دارند، استفاده شود.
- این دارو نباید در افرادی که سابقه نارسایی احتقانی قلب یا مبتلا به فلوتر یا فیبریلاسیون دهلیزی و سکته قلبی دارند، استفاده شود.
- میزان دقیق مصرف فلکاینید میبایست حتماً توسط پزشک متخصص تعیین شود. در بیماران با اختلال عملکرد شدید کلیه، دوز اولیه مصرف به طور معمول 100 میلیگرم هر 12 ساعت است.
نکات مهم در مصرف داروی فلکاینید
این دارو میتواند در دوره پس از سکته قلبی (AMI) و در بیماران با فیبریلاسیون مزمن دهلیزی، خطر مرگ و میر را افزایش دهد. فلکاینید ممکن است منجر به کاهش سرعت هدایت قلبی شود که به افزایش وابسته به دوز در فواصل PR، QRS و QT منجر میشود. بنابراین، باید مصرف این دارو برای بیمار را با کمترین دوز موثر مدیریت کرد.
فلکاینید باید با احتیاط در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی احتقانی قلب (CHF)، فشار خون بالا (HTN)، افت فشار خون، بیمارانی که پس از سکته قلبی (MI) هستند، سالمندان، افراد در معرض خطر حوادث پروآریتمی، نارسایی کبدی یا کلیه و سندرم سینوس بیمار استفاده شود.
مصرف فلکاینید ممکن است باعث افزایش آستانههای ضربان قلب یا سرکوب ریتمهای فرار بطنی شود و به طور برگشتپذیر بر عملکرد ضربانساز آندوکاردیال تأثیر بگذارد. نباید این دارو را به بیمارانی با آستانههای ضربان ضعیف یا ضربانسازهای غیرقابل برنامهریزی تجویز کرد، مگر اینکه امکانات امداد و نجات ضربان مناسب در دسترس باشد.
پیش از شروع درمان، میبایست عدم تعادل الکترولیتی، به ویژه هیپومنیزیمی یا هیپوکالمی، را اصلاح کرد. علاوه بر این، در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی (HF) یا بیماریهای ساختاری قلبی، باید از مصرف فلکاینید اجتناب شود.
آشنایی با عوارض احتمالی فلکاینید
عوارض متداول فلکایینید شامل سرگیجه، مشکلات در بینایی، سردرد، حالت تهوع، مشکل در تنفس و احساس ضعف و خستگی است. همچنین، واکنشهای آلرژیک مانند تنفس دشوار، کهیر و تورم صورت، لب و زبان نیز ممکن است رخ دهد. اضافه به این، ممکن است ضربان قلب سریع، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی، ضربان قلب آهسته و نبض ضعیف، خونریزی غیر معمول، تورم و افزایش وزن سریع، تب و لرز مانند علائم آنفولانزا و زردی چشم و پوست نیز ممکن است رخ دهد.
همچنین پیشنهاد میشود مقاله گشادی رگهای قلب، مهمترین علل آن و راهکارهای درمانی را نیز مطالعه نمایید.
داروی فلکاینید با چه مواردی تداخل دارد؟
فلکاینید ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد، این داروها شامل آریبیپرازول، آمیودارون، پروپرانولول، اکترئوتاید استات، پگ اینترفرون، تیکلوپیدین، دیزوپیرامید، دیلتیازم، سیتالوپرام، زونیساماید، سایمتیدین، فلوکستین، فنوباربیتال، فنی توئین، نیفدیپین، و وراپامیل، و کاربامازپین میباشند.
سخن پایانی
داروی فلکاینید یک ضد آریتمی است که در دستهی داروهای IC قرار دارد و برای جلوگیری از اختلالات شدید در ریتم ضربان قلب استفاده میشود. با این حال، مصرف این دارو ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد. در صورتی که علائمی مانند ضربان نامنظم یا سریع قلب، سرگیجه شدید، غش و از حال رفتن یا علائم واکنشهای آلرژیک از قبیل تنگی نفس، سرگیجه شدید، خارش، بثورات پوستی و یا ورم (به ویژه در صورت، زبان یا گلو) تجربه کردید، به اورژانس مراجعه فوری نمایید.
(0) دیدگاه