بلک فرایدی بلک فرایدی
اطلاعات دارویی دانستنی های پزشکی

صفر تا صد عوارض و نحوه مصرف قرص لوودوپا

صفر تا صد عوارض و نحوه مصرف قرص لوودوپا

صفر تا صد عوارض و نحوه مصرف قرص لوودوپا؛ لودوپا یک پیش‌ساز دوپامین است که اصولاً با افزایش سطح دوپامین در استریاتوم اثر خود را اعمال می‌کند. این دارو حرکات ناقص (برادی‌کینزی) و سختی عضلات را از رعشه بهبود می‌بخشد. مصرف لودوپا به منظور کنترل علائم و بهبود کنترل عضلات در درمان پارکینسون ایدیوپاتیک، پارکینسون علامتی، پارکینسون postenphalitic و همچنین پارکینسون ناشی از تصلب شرائی٬ توصیه می‌شود.

آنچه در این مقاله میخوانیم
  • آشنایی با قرص لوودوپا
  • داروی لوودوپا در چه مواردی مصرف می‌شود؟
  • چگونگی مصرف قرص لوودوپا
  • در چه مواردی قرص لوودوپا منع مصرف دارد؟
  • مصرف قرص لوودوپا چه عوارضی ممکن است به همراه داشته باشد؟
  • بررسی تداخلات دارویی لوودوپا
  • سخن پایانی

آشنایی با قرص لوودوپا 

لودوپا به عنوان دارویی برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شود که به دلیل کمبود دوپامین در مغز ایجاد می‌شود. این دارو با ورود به مغز به دوپامین تبدیل می‌شود و با بالا رفتن سطح این ماده، علائمی مانند سفتی عضلات، لرزش و مشکلات حرکتی کاهش می‌یابند. دوپامین نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای هورمونی دارد و برای عملکرد صحیح بدن بسیار حیاتی است. حضور این ماده در بدن نه تنها برای مغز و نخاع، بلکه برای دستگاه عصبی محیطی نیز اهمیت دارد.

آشنایی با قرص لوودوپا

داروی لوودوپا در چه مواردی مصرف می‌شود؟

لودوپا به منظور کاهش علائم بیماری پارکینسون و بهبود کنترل عضلات استفاده می‌شود. این دارو جهت درمان انواع مختلف پارکینسون از جمله پارکینسون علامتی، پارکینسون ایدیوپاتیک، پارکینسون پس از انسفالیت و پارکینسون ناشی از تصلب شرائین مغزی تجویز می‌شود.

چگونگی مصرف قرص لوودوپا

مصرف قرص‌های درمانی برای پارکینسون باید به دقت طبق دستور پزشک و دستورالعمل‌های برچسب محصول انجام شود. پزشک باید بر اساس شدت علائم بیماری، پاسخ به درمان، وضعیت عمومی بیمار، دوز مناسب، زمان مصرف و شیوه تقسیم دوز را تعیین نماید. این دارو اغلب به صورت خوراکی مصرف می‌شود و باید با یک وعده غذایی کم چرب یا بدون غذا استفاده شود.

در چه مواردی قرص لوودوپا منع مصرف دارد؟

در صورتی که شما به هر دارو یا ماده فعال دیگری که در ترکیب دارو وجود دارد حساسیت دارید، باید از استفاده از آن خودداری کنید. بیماری‌هایی همچون آتروفی چندگانه، آسم، اختلالات کبدی و کلیه، زخم معده یا اثنی عشر‌‌ و بیماری‌های قلبی-عروقی ممکن است با لوودوپا تداخل داشته باشند و مشکلات جدی ایجاد کنند. استفاده همزمان از این دارو و مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز ممکن است منجر به افزایش عوارض جانبی شود.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله مهم‌ترین علل رشد نکردن عضلات سینه را نیز مطالعه نمایید.

در نهایت، ترکیب این دو دارو توصیه نمی‌شود و باید فاصله‌ی مناسبی بین قطع دارو و شروع دیگری را رعایت کنید. همچنین، مصرف همزمان این دارو با برخی دیگر از داروها می‌تواند تداخلاتی ایجاد کند. برای دوران بارداری و شیردهی، هرچند اثرات منفی آن ثابت نشده است، اما باید با تجویز پزشک استفاده شود. مصرف این دارو ممکن است باعث سرگیجه، حس خواب‌آلودگی  یا عدم تمرکز شود، بنابراین پس از مصرف آن، رانندگی و استفاده از ماشین‌آلات خطرناک توصیه نمی‌شود.

مصرف قرص لوودوپا چه عوارضی ممکن است به همراه داشته باشد؟

عوارض جانبی این دارو شامل بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، کاهش فشار خون (با ندرت، اما ممکن است پایدار نباشد)، گیجی، بی‌خوابی، سراسیمگی، تپش قلب، آریتمی، قرمزی ادرار و سایر مایعات، حساسیت، حرکات غیر ارادی و غیر طبیعی، هیپومانیا و سایکوز که ممکن است منجر به محدود شدن مصرف شوند، تعریق، افسردگی، خواب‌آلودگی، سردرد، برافروختگی،‌خونریزی دستگاه گوارش، و نوروپاتی محیطی هستند.

مصرف قرص لوودوپا چه عوارضی ممکن است به همراه داشته باشد؟

بررسی تداخلات دارویی لوودوپا

جهت استفاده از داروی لوودوپا، حتماً باید با پزشک خود لیست کاملی از داروهایی که در حال مصرف آن‌ها هستید، از جمله داروهای تجویزی و غیرتجویزی مانند داروهای گیاهی یا مکمل‌ها، را در میان بگذارید. تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر داروها را تغییر دهند یا باعث افزایش ریسک عوارض جانبی آن‌ها شوند. 

برخی از داروهایی که با داروی لوودوپا تداخل دارند شامل داروهای ضد روانپریشی مانند هالوپریدول، کلرپرومازین، تیوریدازین،هوشبرها مانند هالوتان، برخی داروهای کنترل فشار خون بالا مانند متیل دوپا، رزرپین، آنتی هیستامین‌ها مانند دیفن هیدرامین، داروهای خواب، افسردگی یا اضطراب مانند دیازپام، زولپیدم، و شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن مانند کدئین هستند.

سخن پایانی

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که به طور اصلی حرکت و هماهنگی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. خطر ابتلا به این بیماری با پیشرفت سن افراد افزایش می‌یابد. پس از بروز، این بیماری به طور معمول به صورت پیشرونده پیش می‌رود و در صورت عدم درمان مناسب، علائم آن به تدریج تشدید می‌شوند. بیماری پارکینسون ناشی از تخریب سلول‌های مغزی است که دوپامین، یک نوع مهم از انتقال‌دهنده‌های عصبی، را تولید می‌کنند. پزشکان جهت کنترل این بیماری معمولاً داروها و قرص‌هایی مانند داروهای پارکینسون را تجویز می‌کنند.

 

 

0 نفر پسندیده اند

(0) دیدگاه

دیدگاه خود را بیان کنید