چگونگی مصرف قرص کاربامازپین و مهم‌ترین عوارض آن

چگونگی مصرف قرص کاربامازپین و مهم‌ترین عوارض آن؛ کاربامازپین یکی از داروهای رایج در گروه داروهای ضد صرع است که جهت درمان تشنج استفاده می‌شود. در این بیماری، حملات تشنج به دلیل اختلال در جریان الکتریکی سلول‌های بخش خاصی از مغز رخ می‌دهد. تشنج یک حمله عصبی ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است. کاربامازپین با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی در سلول‌های مغزی، به تنهایی یا به همراه سایر داروهای ضد صرع، به کاهش حملات تشنج کمک می‌کند.

آشنایی با دار‌وی کاربامازپین

کاربامازپین یکی از داروهای ضد صرع است که به صورت منفرد یا به همراه دیگر داروهای ضد تشنج جهت کاهش حملات تشنج استفاده می‌شود. این دارو همچنین در درمان دردهای عصبی ناشی از آسیب مانند سوزش و درد شدید عصبی در صورت و‌ در برخی از بیماری‌های اعصاب و روان مانند اختلال دوقطبی مؤثر است. تشنج، حمله‌ای عصبی است که به دلیل اختلال در فعالیت الکتریکی مغز رخ می‌دهد. کاربامازپین با کاهش جریان الکتریکی غیرطبیعی در سلول‌های مغزی، تأثیر خود را اعمال می‌کند.

از داروی کاربامازپین در چه مواردی استفاده می‌شود؟

کاربامازپین یک داروی ضد تشنج است که برای کنترل تشنج‌ها استفاده می‌شود. این دارو همچنین برای کاهش دردهای عصبی خاصی مانند نورالژی تری‌ژمینال نیز مؤثر است. عمل اصلی این دارو در کاهش فعالیت تشنج‌زایی در مغز و بازسازی تعادل عملکردی عصبی است.

داروی کاربامازپین چگونه اثر خود را اعمال می‌کند؟

مکانیسم دقیق عملکرد کاربامازپین هنوز به طور کامل مشخص نشده است و موضوع بحث و گفتگو در جامعه علمی است. یکی از فرضیات اصلی این است که این دارو با مهار کانال‌های سدیم در سلول‌های عصبی، فعالیت تشنج‌زایی را کاهش می‌دهد. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که استفاده از کاربامازپین منجر به کاهش پتانسیل عمل در هسته شکمی تالاموس مغز و مهار رفلکس زیرین فک پایین می‌شود. 

اتصال به کانال‌های سدیم و جلوگیری از پتانسیل‌های عمل از جمله مکانیسم‌هایی است که باعث ایجاد اثرات درمانی این دارو می‌شود. برای اختلال دوقطبی، تصور می‌شود که کاربامازپین از طریق افزایش گردش دوپامین و افزایش انتقال گاما-آمینوبوتیریک اسید (GABA)، بهبود شیدایی و افسردگی را ایجاد می‌کند.

چگونگی و میزان مصرف قرص کاربامازپین

حتما میبایست داروی کاربامازپین را طبق دستور پزشک با غذا مصرف نمایید. اگر از شکل سوسپانسیون استفاده می‌کنید، لطفاً قبل از هر مصرف، بطری را به‌طور کامل تکان دهید. دوز مورد نیاز را با استفاده از دستگاه یا قاشق اندازه‌گیری مناسب مشخص کنید. از قاشق‌های خانگی استفاده نکنید تا دوز دقیق را اندازه گیری کنید. همچنین، دوزهای سوسپانسیون را از سایر داروهای مایع حداقل 2 ساعت جدا نمایید.

مصرف داروی کاربامازپین چه عوارضی به همراه دارد؟

در طی مصرف این دارو، ممکن است افراد از عوارضی مانند سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی و مشکلات بینایی مانند تاری دید رنج ببرند. به همین دلیل، توصیه می‌شود تا زمانی که اثرات دارو ادامه دارد، از رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به تمرکز و احتیاط دارند خودداری شود.

خشکی دهان نیز یکی از علائم مرتبط با مصرف این دارو است. برای کاهش این عارضه می‌توانید از آدامس یا آبنبات بدون شکر استفاده نمایید. در صورت احساس تهوع ناشی از مصرف این دارو، توصیه می‌شود از مصرف غذاهای سبک و ساده و اجتناب از غذاهای چرب و پر ادویه خودداری کنید. در صورت بروز سردرد ناشی از مصرف این دارو، بهتر است با داروساز مشورت کرده و درمورد استفاده از داروهای ضد درد مناسب مشاوره بگیرید.

در صورت بروز علائم مانند تغییرات شدید در خلق و خو، آنفولانزا، گلودرد، مشکلات حرکتی، احساس لرزش، سرفه، درد عضلانی یا مفصلی، ورم پا و مچ، تغییرات در لثه‌ها یا زخم دهانی، لکه‌های قرمز یا خارش دار روی پوست و سایر موارد، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله راز سردرد صبحگاهی؛ چرا با سردرد بیدار می‌شویم؟ را نیز مطالعه نمایید.

قطع قرص کاربامازپین خطرناک است؟

توصیه می‌شود قرص کاربامازپین را برای خود به صورت ناگهانی قطع نکنید. زمانی که پزشک تصمیم به قطع مصرف این دارو می‌گیرد، احتمالاً دوز را به آرامی و به مرور زمان، حداقل به مدت یک ماه، کاهش می‌دهد تا از بروز عوارض ناشی از قطع ناگهانی کاربامازپین جلوگیری شود. در صورتی که چند دوز از دارو را فراموش کرده‌اید یا تصمیم به قطع مصرف دارو گرفته‌اید، بهتر است با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.

سخن پایانی

کاربامازپین، معروف به تگرتول و تگاتارد، یک داروی ضدتشنج و مسکن است که برای کنترل تشنج و درمان دردهای ناشی از عصب سه‌قلو و اختلال دوقطبی استفاده می‌شود. FDA این دارو را ابتدا در سال 1965 تأیید کرد. علاوه بر این موارد، کاربامازپین جهت کنترل علائم اختلال دوقطبی نیز تجویز می‌شود. جالب است که این دارو اولین ضدتشنج بود که برای درمان افراد استفاده شد.