ناخنک چشم و بهترین روش‌های درمانی آن

ناخنک چشم و بهترین روش‌های درمانی آن؛ ناخنک چشم یک بیماری چشمی است که به صورت زائده‌ای روی قرنیه ایجاد می‌شود. این بیماری اغلب در افرادی که در معرض هوای آفتابی و آلوده قرار دارند، رخ می‌دهد. ناخنک چشم با علائمی شروع می‌شود که از سفیدی چشم آغاز می‌شود و به تدریج روی قرنیه پیشرفت می‌کند. رشد خوش‌خیم بافت پیوندی و رگ‌های ملتحمه مسئول ایجاد این ضایعه است. در صورت التهاب ناخنک چشم، سوزش، خارش و ریزش اشک نیز ممکن است رخ دهد.

ناخنک چشم چیست ؟ 

ناخنک چشم یک ضایعه مثلثی است که از سفیدی چشم (ملتحمه) شروع شده و روی سیاهی چشم (قرنیه) پیشرفت می‌کند. این ضایعه ناشی از رشد خوش‌خیم بافت پیوندی و رگ‌های ملتحمه است. در ابتدا، ناخنک به صورت یک سفیدی روی ملتحمه شکل می‌گیرد و سپس به سمت قرنیه توسعه می‌یابد. به دلیل وجود رگ‌های فراوان، رنگ ناخنک معمولاً صورتی یا قرمز است. در برخی موارد، ناخنک ممکن است التهاب داشته باشد و باعث سوزش، خارش و ریزش اشک شود. همچنین، رشد بیش از حد ناخنک می‌تواند به قسمت مرکزی قرنیه برسد و باعث محدودیت دید شود. حتی ناخنک‌های کوچکتر نیز می‌توانند با تغییر شکل قرنیه، آستیگماتیسم (تاری دید) ایجاد کنند.

علت بروز ناخنک چشم

•  خشکی چشم
• سابقه خانوادگی
• مناطق با آب و هوای گرم
• بودن در معرض عوامل محرک مانند گرد و غبار، شن و باد
• قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش به مدت طولانی مانند نور خورشید

روش‌های عمل ناخنک چشم

عمل ناخنک در مواردی انجام می‌شود که ناخنک باعث اختلال در دید شود یا آستیگماتیسم (تاری دید) را تحریک کند. در غیر این صورت، به جز اهداف زیبایی، عمل ناخنک لزومی ندارد. در ادامه، روش‌های درمانی برای حذف ناخنک چشم را بررسی خواهیم کرد.

•  چسب فیبرین

در روش عمل ناخنک، ابتدا ناخنک و یک قسمت از ملتحمه برداشت می‌شود، به طور مشابه با روش بخیه. استفاده از چسب فیبرین می‌تواند ناراحتی چشمی را کاهش داده و زمان بهبود را به نصف کاهش دهد. با این حال، باید به خطر احتمالی انتقال عفونت چشم و بیماری‌های ویروسی چشم توجه کرد، زیرا چسب فیبرین محصولی مشتق شده از خون است. هر دو روش، مزایا و معایبی دارند و لازم است این موارد را در نظر بگیرید. یکی از مزیت‌های عمل ناخنک با بخیه، کاهش هزینه درمان است.

• استفاده از لیزر

استفاده از لیزر برای حذف ناخنک، با از شیوه سنتی تقریباً یکسان است، با این تفاوت که به جای دست، لیزر برای حذف ناخنک استفاده می‌شود. این روش نیاز به دقت بالایی دارد، که پزشک شما باید آن را به خوبی انجام دهد؛ زیرا هر گونه بی‌دقتی، زمان بهبود را افزایش می‌دهد و منجر به درد بیشتر شما خواهد شد. علاوه بر این، عمل با لیزر هزینه بیشتری نیز دارد و احتمال عود ناخنک چشم را کاهش نمی‌دهد.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله ایا هایفوتراپی چشم با درد همراه است؟ را نیز مطالعه نمایید.

•  استفاده از تکنیک صلبیه برهنه

یک روش دیگر برای حذف ناخنک، تکنیک صلبیه برهنه است که اگرچه خطر عود ناخنک را افزایش می‌دهد، اما در این روش سنتی، پزشک بافت ناخنک را بدون جایگزینی آن با پیوند بافت جدید برمی‌دارد. این نوع عمل ناخنک باعث می‌شود که سفیدی زیرین چشم در معرض بهبودی خودبه‌خودی قرار گیرد. با این حال، تکنیک صلبیه برهنه خطرات ناشی از بخیه یا چسب فیبرین را از بین می‌برد، اما احتمال رشد مجدد ناخنک با سرعت بیشتر و در اندازه بزرگتر را افزایش می‌دهد.

• بخیه

روش عمل برای حذف ناخنک چشم در بیشتر موارد یکسان است. پس از عمل، پزشک با استفاده از پیوند بافت غشایی، ملتحمه را جایگزین ناخنک می‌کند تا از رشد مجدد ناخنک جلوگیری کند. این یک عمل سرپایی و غیرتهاجمی است که در حدود 30 تا 45 دقیقه طول می‌کشد. برای انجام عمل، پزشک ابتدا چشم شما را بی‌حس می‌کند تا در هنگام عمل دردی احساس نکنید. سپس با بافت ملتحمه مرتبط، ناخنک را برداشت می‌کند.

در مرحله بعد، نوبت به بستن راه رشد مجدد ناخنک می‌رسد. پزشکان معمولاً از بخیه‌های قابل تجزیه استفاده می‌کنند تا ناخنک را ببندند. استفاده از بخیه‌ها ممکن است زمان بهبود را افزایش دهد و ممکن است در طول این فرآیند، ناراحتی‌هایی را در چشم احساس کنید. با این حال، این تکنیک خطر عود مجدد ناخنک را کاهش می‌دهد.

نحوه تشخیص جراحی ناخنک چشم 

هر بیماری دارای علائمی است که نشان می‌دهند بیماری در بدن وجود دارد. اگر شما نیز علائم ناخنک چشم را تجربه کرده‌اید و این علائم بر روی زندگی روزانه شما تأثیر گذاشته یا باعث اختلال در بینایی شما شده است، باید برای عمل ناخنک چشم اقدام کنید. برخی از علائمی که نشان‌دهنده وجود ناخنک چشم هستند عبارتند از:

1. قرمزی
2. تاری دید
3. سوزش چشم
4. اختلال در بینایی
5. رشد یک چیز قهوه‌ای رنگ در چشم
6. احساس وجود عمل خارجی در چشم

پیشگیری از ناخنک چشم

برای جلوگیری از ناخنک چشم، توصیه می‌شود کسانی که در مناطقی که آفتابی هستند و برای مدت طولانی در معرض تابش مستقیم خورشید قرار می‌گیرند، از کلاه با لبه و عینک آفتابی استفاده کنند. همچنین، باد شدید و گرد و غبار می‌توانند به تحریک چشم و ایجاد ناخنک مؤثر باشند. اشتراک آب با چشم‌ها نیز می‌تواند در افرادی که ناخنک دارند، باعث تحریک چشم و سوزش و قرمزی آنها شود. بنابراین، این افراد باید مراقب باشند که آب به چشم‌هایشان وارد نشود، به خصوص هنگام شستشوی صورت و دست یا حمام کردن.

سخن پایانی

همانطوز که در این مقاله ذکر شد، ناخنک چشم یک بافت صورتی است که بر روی ملتحمه چشم قرار می‌گیرد. این بافت اغلب از گوشه چشم در نزدیکی بینی شروع به رشد می‌کند و سپس به سمت قسمت سفید چشم (اسکلرا) و مردمک گسترش می‌یابد. ناخنک ممکن است به قرنیه نیز گسترش یابد.