علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا + بهترین راه‌های درمانی

علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا + بهترین راه‌های درمانی

اختلال اوتیسم یک نوع اختلال پیچیده و گسترده است که بر رفتار، تعاملات اجتماعی و ارتباطات افراد اثرگذار است. آگاهی و شناسایی به موقع علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چرا که این امر می‌تواند به ارتقای کیفیت زندگی آن‌ها و حمایت از رشد مناسب‌شان کمک کند.

در این مقاله از مجله آقای دارو، به بررسی 10 نشانه مهم علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان خردسال خواهیم پرداخت تا والدین بتوانند به سرعت نسبت به این علائم واکنش نشان دهند و اقدامات لازم را انجام دهند.

منظور از علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان چیست؟

به طور معمول تشخیص اوتیسم در مراحل ابتدایی زندگی انجام می‌گیرد و تاثیرات آن می‌تواند به طور قابل توجهی متغیر باشد. برخی از کودکان ممکن است مشکلات قابل توجهی در زمینه‌های ارتباطی و اجتماعی تجربه نمایند.

شناسایی به موقع و زودهنگام علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا به والدین و متخصصان این امکان را می‌دهد که برنامه‌های مداخله‌ای مناسب را طراحی نموده و به بهبود وضعیت کودک کمک بسزایی کنند.

نشانه‌های غیرکلامی و تعامل اجتماعی

یکی از نخستین علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان خردسال، عدم برقراری ارتباط چشمی و ضعف در تعاملات اجتماعی است. در صورتی که نوزادان به طور طبیعی به چهره‌ها و صداهای اطراف واکنش نشان ندهند، این می‌تواند نشان‌دهنده وجود اوتیسم باشد.

• عدم لبخند یا خندیدن در پاسخ به دیگران: این مورد می‌تواند یکی از نشانه‌های اولیه‌ای به شمار رود که والدین باید به آن توجه نمایند.
• عدم برقراری تماس چشمی با دیگران: این رفتار نیز می‌تواند یک علامت مهم از علائم اوتیسم در نوزادان محسوب شود.
• رفتارهای تکراری و علایق محدود: در کودکان نوپا، علائم اوتیسم غالباً به صورت رفتارهای تکراری و علایق محدود بروز می‌کنند. این رفتارها ممکن است شامل حرکات تکراری نظیر تاب خوردن یا چرخاندن اشیاء باشد.
• علاقه شدید به یک موضوع خاص و ناتوانی در تغییر آن: این نشانه‌ها می‌توانند پدران و مادران را به این فکر وادار کنند که کودک ممکن است در حال تجربه چالش‌هایی در زمینه تعاملات اجتماعی باشد.
• انجام حرکات تکراری مانند دست‌زدن یا چرخاندن دست‌ها: این نوع رفتار می‌تواند حاکی از مشکلاتی در توسعه اجتماعی و ارتباطی کودک باشد.

شناسایی این علائم اوتیسم در نوزادان به والدین کمک می‌نماید تا در صورت لزوم به متخصصین مراجعه کنند و اقدام‌های لازم را برای حمایت از رشد و توسعه کودک انجام دهند.

علائم اوتیسم در نوزادان

شناسایی علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا دارای اهمیت بسیار زیادی است؛ چرا که تشخیص درست و زودهنگام می‌تواند به ایجاد مداخلات مؤثر و بهبود روند رشد کودک کمک کند. در این بخش، به بررسی نشانه‌های اولیه اوتیسم در نوزادان خواهیم پرداخت.

• حرکات تکراری

نوزادانی که به طور مکرر حرکات تکراری مانند تاب خوردن یا تکان دادن دست‌ها را انجام می‌دهند، ممکن است نشانه‌هایی از اوتیسم را نشان دهند. این رفتارها می‌توانند به عنوان نشانه‌ای از عدم آرامش یا ناتوانی در سازگاری با محیط اطراف در نظر گرفته شوند.

• عدم لبخند

لبخند، یک علامت اولیه مهم در تعاملات انسانی به شمار‌ می‌رود. نوزادانی که به طور طبیعی لبخند می‌زنند و به دیگران واکنش مثبت نشان می‌دهند، نشانه‌هایی از رشد سالم را نمایان می‌کنند. در مقابل، عدم وجود این رفتار می‌تواند به عنوان یکی از علائم اوتیسم در نوزادان در نظر گرفته شود.

• واکنش کم به صداها

نوزادان به طور طبیعی به صداها و صداهای محیطی واکنش نشان می‌دهند. در صورتی که نوزاد شما به صداهای بلند یا نام خود هیچ واکنشی نشان ندهد، این امر می‌تواند یکی از نشانه‌های مهم اوتیسم در نوزادان محسوب شود.

• مشکل در برقراری ارتباط چشمی

برقراری ارتباط چشمی با سایرین یکی از مهارت‌های کلیدی در تعاملات اجتماعی است. نوزادانی که به طور مکرر به چهره‌های دیگران نگاه نمی‌کنند، ممکن است در معرض خطر اوتیسم قرار داشته باشند.

• عدم تمایل به بازی‌های گروهی

نوزادان در اغلب موارد علاقه بسیار زیادی به بازی کردن با سایرین از خود نشان می‌دهند. در صورتی که نوزادی تمایلی به تعامل و بازی با دیگران نداشته باشد یا در فعالیت‌های اجتماعی شرکت نکند، این می‌تواند یکی از علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا باشد.

شناخت این علائم اوتیسم در نوزادان به والدین این امکان را می‌دهد که در صورت نیاز، اقدامات لازم را انجام دهند و از متخصصان کمک بگیرند تا به بهبود وضعیت کودک پرداخته شود. این آگاهی می‌تواند به والدین در مسیر حمایت از رشد و توسعه کودکشان کمک کند.

علائم اوتیسم در کودکان نوپا

پس از دوران نوزادی، برخی از علائم اوتیسم ممکن است بیشتر نمایان شود. در این بخش، به بررسی علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا خواهیم پرداخت.

• مشکلات در برقراری ارتباط کلامی

در سنین نوپا، کودکان اغلب در حال یادگیری زبان و مهارت‌های ارتباطی جدید هستند. در صورتی که مشاهده کنید که کودک شما قادر به بیان کلمات نیست یا به سؤالات به‌درستی پاسخ نمی‌دهد، این می‌تواند یکی از علائم اوتیسم در نوزادان باشد.

• عدم علاقه به بازی‌های تخیلی

انجام بازی‌های تخیلی و نقش‌آفرینی بخشی اساسی از فرآیند رشد طبیعی کودکان نوپا به شمار می‌رود. اگر کودک شما تمایلی به شرکت در این نوع بازی‌ها نداشته باشد، این مسئله ممکن است نشانه‌ای از وجود علائم اوتیسم در نوزادان محسوب شود.

همچنین پیشنهاد می‌شود مقاله همه چیز درباره اختلال دو قطبی در کودکان را نیز مطالعه نمایید.

• عدم تغییر در رفتارها

کودکان در سنین نوپا معمولاً رفتارها و عادات خود را تغییر می‌دهند. اگر کودک شما به طور مداوم از یک الگوی رفتاری خاص پیروی کند و نتواند آن را تغییر دهد، این می‌تواند یکی از نشانه‌های اوتیسم در نوزادان باشد.

• حساسیت به محرک‌های حسی

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم به محرک‌های حسی مانند صداها، نورها و بافت‌ها بسیار حساس هستند. در صورتی که کودک شما به صداهای بلند یا تغییرات ناگهانی در محیط واکنش‌های شدیدی نشان دهد، این می‌تواند نشانه‌ای از علائم اوتیسم در نوزادان باشد.

• مشکلات در ایجاد دوستی‌ها

در سنین نوپا، کودکان به طور طبیعی در حال ایجاد دوستی‌ها و ارتباطات اجتماعی هستند. اگر کودک شما در برقراری دوستی‌ها یا در تعاملات اجتماعی با دیگران دچار مشکل باشد، این ممکن است یکی از علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا تلقی شود.

علائم ذکر شده در این بخش می‌توانند به والدین کمک کنند تا در صورت مشاهده تغییرات، به دنبال ارزیابی‌های بیشتر جهت شناسایی علائم اوتیسم در نوزادان خود باشند.

 تفاوت‌های بین اوتیسم و سایر اختلالات

تشخیص علائم و نشانه‌های اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا به تنهایی کافی نخواهد بود؛ والدین باید توانایی تشخیص تفاوت‌های میان اوتیسم و سایر اختلالات رفتاری را نیز داشته باشند. برخی از این اختلالات ممکن است نشانه‌هایی مشابه با علائم اوتیسم در نوزادان داشته باشند، اما در واقع به دلایل متفاوتی بروز می‌کنند.

اختلالات توجه و تمرکز (ADHD)

اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی می‌تواند مشکلاتی در تمرکز و مدیریت رفتارها ایجاد نماید. با این وجود، کودکان مبتلا به ADHD به طور معمول در تعاملات اجتماعی عملکرد بهتری نسبت به کودکان دارای علائم اوتیسم در نوزادان دارند و قادرند ارتباطات اجتماعی بهتری برقرار کنند.

اختلالات یادگیری

این اختلالات می‌توانند اثرات منفی بر روی فرآیند یادگیری و تحصیل کودک داشته باشند، اما در مجموع در حیطه‌های اجتماعی و ارتباطی مشکلی ایجاد نکرده و در نهایت با علائم اوتیسم در نوزادان قابل مقایسه نیستند.

اختلالات اضطرابی

کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی ممکن است در برقراری تعاملات اجتماعی با چالش‌هایی مواجه شوند، اما این دشواری‌ها معمولاً ناشی از احساسات و اضطراب‌های آن‌هاست و نه به دلیل وجود علائم اوتیسم در نوزادان.

در آخر، والدین باید با دقت به علائم اوتیسم در نوزادان توجه نمایند و با شناخت دقیق تفاوت‌های این اختلال با سایر اختلالات رفتاری، قادر به اتخاذ تصمیمات بهتری در زمینه رشد و سلامت فرزندان خود باشند. در حقیقت، این آگاهی به آن‌ها کمک می‌کند تا در مراحل اولیه تشخیص، اقدامات لازم را انجام دهند و از فرصت‌های بهبود استفاده کنند.

نقش والدین در شناسایی علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان

والدین نقش اساسی در شناسایی علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا ایفا می‌کنند. آن‌ها با دقت به رفتارهای کودک توجه کرده و می‌توانند به تشخیص زودهنگام این اختلال کمک نمایند. در ادامه، به برخی از روش‌های مؤثر در شناسایی علائم اوتیسم در نوزادان پرداخته می‌شود:

• شناسایی رفتارهای غیرعادی: پدران و مادران می‌بایست به رفتارهای غیرعادی یا غیرمتعارف نوزاد خود توجه داشته باشند. در صورتی که نشانه‌هایی از اوتیسم مشاهده شود، مشاوره با پزشک یا متخصص مربوطه ضروری است.
• پیگیری روند رشد کودک: نظارت بر روند رشد و توسعه نوزاد در مراحل مختلف زندگی می‌تواند به شناسایی علائم اوتیسم در نوزادان کمک کند. والدین می‌توانند با استفاده از چک‌لیست‌های مربوط به رشد، پیشرفت کودک را به دقت ارزیابی نمایند.
• همکاری با متخصصان: در صورت مشاهده هرگونه علائم نگران‌کننده، والدین باید به همکاری با متخصصانی مثل پزشکان، روانشناسان و متخصصان گفتار درمانی بپردازند تا به تشخیص دقیق‌تری در خصوص علائم اوتیسم در نوزادان دست یابند.

با توجه به اهمیت شناسایی زودهنگام علائم اوتیسم در نوزادان، والدین باید با دقت بیشتری به رفتارهای کودک خود توجه نمایند و در صورت لزوم، اقدامات لازم را انجام دهند.

آیا اوتیسم درمان دارد؟

اوتیسم یا اختلال اوتیسم به عنوان یک وضعیت عصبی شناخته شده که با چالش‌هایی در زمینه ارتباطات اجتماعی و الگوهای رفتاری تکراری همراه خواهد بود. در حال حاضر، درمان قطعی برای اوتیسم وجود ندارد، اما روش‌ها و شیوه‌های مختلف می‌توانند به بهبود علائم اوتیسم در نوزادان و افزایش کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کنند. این روش‌ها شامل موارد زیر هستند:

• تحلیل رفتار کاربردی (ABA): این روش به افراد کمک می‌کند تا رفتارهای مثبت را تقویت کرده و رفتارهای منفی را کاهش دهند. این رویکرد به ویژه در شناسایی علائم اوتیسم در نوزادان مؤثر است.
• مشاوره و درمان روانی: این نوع درمان به ویژه برای نوجوانان و بزرگسالان می‌تواند کمک کند تا با چالش‌های عاطفی و اجتماعی مرتبط با اوتیسم بهتر کنار بیایند.
• گفتار درمانی: این روش برای افرادی که با مشکلات ارتباطی دست و پنجه نرم می‌کنند، طراحی شده است و به آن‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های ارتباطی مؤثرتری را توسعه دهند. تشخیص علائم اوتیسم در نوزادان با استفاده از گفتار درمانی می‌تواند به بهبود ارتباطات آن‌ها کمک کند.
• دارودرمانی: در برخی شرایط، پزشک ممکن است داروهایی را برای کنترل علائم خاصی مانند اضطراب یا اختلالات خواب تجویز کند. این داروها می‌توانند به کاهش علائم اوتیسم در نوزادان کمک کنند.
• حمایت‌های آموزشی و اجتماعی: ایجاد محیط‌های حمایتی در مدارس و جامعه می‌تواند به یادگیری و رشد افراد مبتلا به اوتیسم یاری رساند. فراهم کردن اینگونه حمایت‌ها برای شناسایی و مدیریت علائم اوتیسم در نوزادان بسیار حائز اهمیت است.

هر فرد مبتلا به اوتیسم نیازهای خاص خود را دارد، بنابراین طراحی یک برنامه درمانی جامع و شخصی‌سازی شده برای پاسخ به این نیازها ضروری است. شناسایی زودهنگام علائم اوتیسم در نوزادان می‌تواند به والدین و متخصصان کمک کند تا برنامه‌هایی مؤثر برای بهبود وضعیت کودک خود ایجاد کنند.

سخن پایانی

شناسایی و داشتن اطلاعات مورد نیاز درباره علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان نوپا یکی از مراحل اساسی در کمک به رشد و پیشرفت آن‌ها به شمار می‌رود. والدین باید به نشانه‌های اولیه توجه داشته باشند و در صورت مشاهده هر نوع رفتار غیرعادی، با کارشناسان مربوطه مشورت نمایند. تشخیص زودهنگام می‌تواند به مداخلات به موقع و بهبود کیفیت زندگی و حمایت از خانواده‌ها منجر شود.

شایان به ذکر است که هر کودک ویژگی‌های خاص خود را دارد و علائم اوتیسم در نوزادان ممکن است به شیوه‌های متفاوتی بروز نماید. در نهایت، توجه به جزئیات و رفتارهای خاص فرزند شما می‌تواند راهی موثر برای شناسایی و ارائه کمک به او باشد.

پدران و مادران باید با دقت به رفتارهای اجتماعی، ارتباطی و حرکتی نوزادان خود نگاه کنند تا علائم اوتیسم در نوزادان را شناسایی نموده و در صورت نیاز، اقدامات لازم را انجام دهند. این توجه می‌تواند به تشخیص زودهنگام و حمایت‌های مناسب منجر شود و به رشد سالم و بهبود وضعیت زندگی کودک کمک نماید. همچنین دهان شويه کودکان وی‌وان را نیز ببینید.