آموزش اصول بستن نوار چسب روی عضلات ورزشکاران
شیوه کلی استفاده از چسب کنزیولوژی بسیار آسان بوده و فقط کافی است که قبل از چسباندن آن روی بدن کاملاً پوستتان را تمیز کنید؛ سپس باتوجه به محل استفاده از چسب، آن را روی ناحیه مورد نظرتان بچسبانید. به خاطر داشته باشید که شیوه چسباندن و کندن برچسب‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است.
۱ تست نوار چسب تیپ
بعضی از افراد نسبت به استفاده از این چسب‌ها حساسیت دارند و ممکن است پوستشان واکنش نشان دهد. به همین خاطر بهتر است ابتدا به مدت ۲۴ ساعت یک تکه چسب به بازویتان بچسبانید و صبر کنید تا از عدم حساسیت، اطمینان حاصل کنید.
۲ موهای اضافه
موهای روی سطح پوست، می‌تواند استفاده از چسب تیپ را دچار مشکل کند. به همین خاطر اگر پوست پر مویی دارید، حتماً موها را تراشیده (این کار باعث می‌شود تا کندن چسب از پوست دردناک نباشد) یا اگر موهای سرتان بلند است، حتماً با کش ببندید تا با چسب تماس پیدا نکند.
۳ تمیز کردن پوست قبل از چسباندن
قبل از چسب کنزیوتیپ استفاده کنید، بهتر است ناحیه مورد نظرتان را کاملاً پاکسازی کرده و با آب و صابون بشویید.
۴ خشک‌کردن
اجازه دهید تا ناحیه مورد نظر، کاملاً خشک شود؛ زیرا رطوبت باعث کاهش میزان چسبندگیِ چسب تیپ می‌شود. اگر بلافاصله بعد از ورزش می‌خواهید از چسب استفاده کنید و فرصت دوش گرفتن ندارید، حتماً عرق بدنتان را خشک کرده و ناحیه مورد نظر را تمیز کنید.
۵ یک ساعت قبل از ورزش
دقت داشته باشید که چسب‌ها را حداقل یک ساعت قبل از تمرین یا مسابقه ورزشی، روی پوست خود بچسبانید؛ زیرا اگر زودتر از یک ساعت بخواهید ورزش کنید، عرق باعث شل شدن و کاهش قدرت چسبندگیِ چسب تیپ خواهد شد.
چگونگی استفاده از چسب تیپ
بهترین راه یادگیریِ استفاده از چسب تیپ، پرسش از یک فیزیوتراپ است؛ زیرا راه‌های متفاوتی برای چسباندن کنزیوتیپ وجود دارد که به سایز عضله و نتیجه مورد نظرتان بستگی دارد، اما به‌طور کلی می‌توانید از قوانین زیر استفاده کنید:
فرم برچسب‌زدن Y:
در این مدل دور تا دور عضله هدف را با شکل Y باید چسب بزنید. این شیوه چسباندن چسب تیپ می‌تواند برای جلوگیری یا سهولت حرکت قسمت مورد نظر استفاده شود، اما نکته مهم این است که طول چسب باید طولانی‌تر از عضله مورد نظرتان باشد.
فرم برچسب‌زدن I:
این مدل برچسب‌زدن که شبیه فرم I انگلیسی است، برای آسیب‌دیدگی‌های شدید و کمک به آسیب‌های رباطی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مدل باید چسب را به‌صورت خطی روی عضله هدف بچسبانید.
فرم برچسب‌زدن X:
در این مدل، باید برچسب را به فرم X و ضربدری روی عضله هدف بچسبانید. این فرم، زمانی کاربرد دارد که رباط و خود عضله با انجام حرکت تغییر وضعیت می‌دهد. در این حالت، با تکان‌خوردن، عضله حرکت کرده و از این تغییرات ناگهانی حمایت خواهد نمود؛ به‌عنوان مثال می‌توانید برای عضلات لوزی شکلتان از این فرم برچسب‌زدن استفاده کنید.
فرم برچسب‌زدن شبکه‌ای/ پنکه‌ای: این مدل برچسب‌زدن شباهت زیادی با فرم X دارد. به این‌صورت که یک تکه از برچسب در وسط و روی عضلات قرار می‌گیرد و قسمت‌های دیگر مانند پره‌های پنکه در اطراف عضله چسبانده می‌شود.
۱ به اندازه مورد نیازتان از چسب ببرید
اگر از یک حلقه کامل چسب تیپ استفاده می‌کنید، به مقدار مورد نیازتان از چسب بریده و سپس قسمت‌های انتهای چسب را با قیچی به صورت دایره‌ای ببرید تا لبه‌های آن باعث جدا شدن و به اصطلاح ور آمدن چسب نشود.
۲ قبل از چسباندن چسب مفاصلتان را خم کنید
اگر می‌خواهید چسب تیپ را به مفصل‌هایی مثل زانو و آرنج بچسبانید، حتماً این کار را در حالت خمیده شروع کنید. اگر چسب را در حالتی بچسبانید که زانو یا آرنج کمترین کشیدگی را دارد، با کوچک‌ترین حرکتی چسب از دست یا پایتان جدا خواهد شد.
همیشه سعی کنید یک نقطه را به عنوان بخش مهار کننده در نظر بگیرید. یعنی حدوداً ۵ سانت از چسب را روی قسمتی از پوست بچسبانید که به هیچ وجه در حین تمرین و تحرک دچار کشیدگی نمی شود. اینکار باعث می شود تا چسب دیرتر شل و یا کنده شود.
۳ نوار چسب را روی پوست بکشید
بعد از اینکه یک نقطه را به‌عنوان بخش مهارکننده در نظر گرفتید، شروع به کشیدن چسب و چسباندن آن روی عضله یا در کنار آن کنید.
اگر قصدتان کاهش درد عضلانی است، باید کشش چسب حدوداً ۱۵ تا ۲۵ درصد باشد؛
اگر قصدتان بهبود عملکرد عضله است و می‌خواهید تحرک آن آسان‌تر شود، باید کشیدگیِ چسب را بین ۱۵ تا ۵۰ درصد در نظر بگیرید.
۴ برای جدا کردن چسب از روغن‌های گیاهی استفاده کنید
قبل از اینکه قصد جدا کردن چسب تیپ را داشته باشید، کافی است با مرطوب‌کردنِ چسب، جداسازی آن را راحت‌تر کنید. ۵ تا ۱۰ دقیقه قبل از کندنِ چسب، مقداری روغن بچه یا روغن‌های گیاهی را روی چسب تیپ بمالید. این کار باعث کاهش چسبندگی چسب‌ها و جدا شدنِ آسان‌تر آن‌ها خواهد شد.
دور از گرما و حرارت نگهداری شود.
باندهای درمانی ورزشی معمولا توسط ورزشکاران و افرادی که بسیار فعال هستند، استفاده می شود (به این علت که این باندها به ماهیچه و مفصل ها در بهبود آسیب های ناشی از تحرک زیاد و تمرین های شدید کمک می کنند)، چسب کینزیولوژی برای افرادی که ورزشکار نیستند هم استقاده های بسیاری دارد. برای مثال، افراد میانسالی که با دردهای ناشی از بالا رفتن سن مواجه هستند، می توانند با استفاده از این چسب ها به بهیود و کاهش درد کمک کنند. همانطور که در سایت برند کینزیو تیپینگ گفته شده، این چسب ها « برای کار، برای زندگی، برای ورزش (تفریح)» عالی هستند. چه افرادی می توانند از مزایای استفاده از چسب کینزیولوژی بهره ببرند؟ تمامی افراد با شغلی که لازمه آن انجام حرکات تکراری است، و می تواند باعث ایجاد درد به دلیل التهاب و کار زیاد شود، افرادی مانند کارگران ساختمانی، باغبانان، مکانیک ها، معدنچیان و غیره. افرادی که کارهای دفتری دارند و ساعت های زیادی به صورت قوز کرده می نشینند، یا افرادی که زمان زیادی در یک مکان می نشینند و معمولا دچار کمر درد و گردن درد هستند. ورزشکاران یا افرادی که برای تفریح حرکات بدنی زیادی انجام می دهند، مثل دوندگان، دوچرخه سواران، بازیکنان گلف و تنیس. افرادی که به دلیل کیفیت خواب بد و ناراحت دچار سردرد و یا درد کمر می شوند. افرادی که به دلیل بیماری آرتریت، آرتروز و یا سایر بیماری ها به درد مفصل دچار هستند. یا هر فرد پیر یا جوان دیگری که اخیرا دچار آسیب ماهیچه، تاندون یا مفصل شده اند و درد دارند. چسب کینزیولوژی چگونه کار می کند؟ چسب کینزیولوژی ایده جدیدی نیست ولی فواید بی نظیری دارد. این ایده توسط فیزیوتراپ (کایروپراکت) ژاپنی به اسم دکتر کنزو کیسی (Dr. Kenzo Kase) در دهه ۱۹۷۰ میلادی مطرح شد، که به دنبال جایگزینی برای نوارچسب های سنتی و خشک ورزشی بود. از لحاظ تاریخی، دلیل استفاده از باندهای ورزشی درمان آسیب ها با ثابت نگه داشتن بافت آسیب دیده، مانند مفصل دردناک یا تاندون کشیده شده، بوده و همچنین کاهش بازه حرکتی تا آسیب جدی تری به آن وارد نشود. درحالی که اکثر باندهای ورزشی باید برای مدت کوتاهی روی بدن قرار گیرند تا باعث خشکی مفاصل نشوند، چسب کینزیولوژی را به شکل های دیگر می توان استفاده کرد چون حرکت را به طور کامل محدود نمی کند. به طور ساده می توان گفت که چسب کینزیولوژی، به دلیل چسبندگی بین چسب و پوست، فاصله کمی بین پوست و بافت های زیر پوست ایجاد می کند. این فاصله بین ماهیچه و غشاء پوستی باعث می شود تا آب جمع شده در آن قسمت از بین برود.
